Seniorhonden ter adoptie

Geplaatst
Bij de eerste ontmoeting met Sydney tref ik een hondje aan als een bolletje opgerold op haar kussen in haar bench. Haar kopje is opgeheven en haar oogjes spuwen vuur…’waag het niet mij hier uit te halen’: lijkt ze te zeggen en ze blijkt onvermurwbaar. Haar bench komt ze niet uit. 10 dagen later ben ik terug en nu lukt het wel om foto’s te maken van haar. Haar defensieve houding is ze niet kwijt. Ze houdt alle mensen met argusogen in de gaten en ontdooit niet van iets lekkers. Bekende mensen kunnen haar nu aaien maar haar oppakken of op schoot nemen, dat wil ze beslist niet hebben. Ook ondergaat ze dat aaien, voor haar hoeft dat niet. Sydney is 13 jaar en heeft een matige conditie. Haar bespiering is arm, daar valt een hoop winst te behalen want ze mankeert verder niets. Fysiek zijn er geen belemmeringen lekker te bewegen en er op uit te gaan met haar. Het is een hondje dat niet meer in het gezin paste. Ze dreigde en viel uit naar het dochtertje van 2 en de lol van het hebben van een hondje was er wel vanaf. Sydney is geen lief hondje dat overal aan toegeeft, het is een klein hondje met haar op haar tanden en door ervaringen van mening dat ze het van mensen niet moet hebben. Mensen, die moet je verre van je houden want daar komt niks goeds van. Het liefste is ze alleen, zo onzichtbaar mogelijk opgerold in een hoekje van haar kussen, haar vertrouwensprobleem maakt haar eenzaam. Voor Sydney is een rustige omgeving en een begripvolle nieuwe eigenaar met geduld een must. Interesse in Sydney? Neem contact op met www.louterbloemen.nl