Seniorhonden ter adoptie

Geplaatst
Daisy is een veertien jaar oud bastaardhondje van een kilo of 16. Het is een teefje en leefde met haar eigenaar een teruggetrokken leven. Meneer vertrouwde maar weinig mensen en kwam liever de deur niet uit. Een kennis uit de buurt, ooit bij meneer langsgegaan in het kader van een soort buddyproject, wist door jaren wekelijks langs te komen zijn vertrouwen te winnen. Als zijn hond Daisy naar de dierenarts moest, dan deed deze kennis/vrijwilliger dat. Het was dan ook deze persoon die ons belde eind augustus met het bericht dat meneer alzheimer had, opgenomen zou worden en dat hond Daisy daar niet mee naar toe kon. Konden wij wat voor de hond betekenen?
Na een aantal weken was het dan zo ver, Daisy kwam naar het seniorenhuis en dat was hartstikke lastig voor haar. Geen mens mocht in haar buurt komen en dat heeft ze een hele tijd volgehouden. Ze lag al brommend in haar mandje en ze wilde niet dat iemand haar aaide of aanlijnde. Voor de veiligheid van de verzorgers zat er een dun lijntje aan haar halsband opdat we haar wel mee uit konden nemen. Als ze eenmaal buiten was, ontspande ze wat en liep rustig mee. Na verloop van tijd veranderde ook het plichtmatige meelopen in een hond die interesse toonde in geurtjes en niet veel later stond ze Sabine, een ervaren seniorenhondenverzorger, toe haar kalm te aaien.
Daisy is, net als haar vorige baasje, wantrouwend naar onbekenden maar als je haar nu ziet, samen met Sabine. Dan krijg je een brok in de keel. Ze wil namelijk best dat contact, komt het nu zelfs opzoeken. Als Sabine stopt met aaien, dan steekt ze voorzichtig een pootje de lucht in waarmee ze wil aangeven…niet stoppen, doorgaan met aaien.  Het wordt echter een hele kluif Daisy te plaatsen omdat alleen rust, een heleboel geduld en af en toe met beleid contact met haar maken, zal zorgen voor een Daisy die vertrouwen krijgt. Denk je dit te kunnen en heb je zin in project Daisy, dan nodigen we je graag uit contact op te nemen met www.dierentehuisdenbosch.nl