Fairpup Check

Geen pups op vooraad of bezorging aan huis

Wanneer pups ‘op voorraad’ zijn, is er meestal niet op verantwoorde wijze gefokt. Fokkers die een pup afleveren, verbergen vaak de situatie waarin de pup opgroeit.

Een pup fokken is iets wat je als fokker met zorg en toewijding doet. Het is geen lopende band werk. Daardoor heeft een goede fokker meestal een wachttijd. En soms ook een wachtlijst. Een goede fokker wil namelijk zeker weten dat er voor de pups die hij fokt een goed thuis is. Hij weet dus vaak al vóór hij een nest fokt, wie de nieuwe baasjes van de pups worden. Als een fokker ‘alles’ kan leveren, moet er echt een alarmbelletje gaan rinkelen. Die fokker werkt in een situatie van vraag en aanbod. Terwijl het om dieren gaat, niet om producten die van de lopende band rollen in de fabriek.

Een fokker die aan huis bezorgt, doet dat meestal ook niet als service voor jou. Eerder wil hij verbergen waar de pup opgroeit. Er is misschien sprake van transport vanuit het buitenland, of van slechte leefomstandigheden. Misschien zijn er wel honden ziek. Of zit de moederhond in een donkere schuur. Dat wil je haar niet aandoen. En voor de start van jouw pup is het ook niet goed. In die schuur krijgt hij niets mee van de wereld, waardoor hij later angstig of agressief kan worden. Bezorging aan huis klinkt dus fijn. Maar het is niets voor jou. Jij wilt zien waar je pup zijn eerste - belangrijke - levensweken heeft doorgebracht. En je wilt zeker weten dat de moederhond het goed heeft.

Bij de fokker is maar één nestje aanwezig, of hooguit twee

Het kost tijd om een nest pups een goede start te geven. Een fokker die veel nesten heeft, heeft niet genoeg tijd om alle pups te laten wennen aan wat ze gewoon moeten gaan vinden.

Als er meer dan één of twee nesten bij de fokker zijn, kan deze nooit genoeg zorg besteden aan de pups. Terwijl juist de start voor de pup (en dus voor jou) zijn leven bepaalt. Een goede fokker zorgt namelijk niet alleen voor een fijne, vertrouwde omgeving voor de pup om op te groeien. Hij zorgt er ook voor dat de pups op een goede manier de wereld leren kennen. Er is plezierig contact met allerlei mensen en met andere dieren. Er wordt, samen met de moederhond, een ritje gemaakt in de auto. De pup hoort geluiden van pannen, van een stofzuiger, van de deurbel. Door aan dit alles te wennen, wordt de pup later een vrolijke, sociale hond. Al dat kennismaken begeleiden kost tijd, veel tijd. Die tijd is er niet als een fokker meerdere nesten heeft.

Anne en Jim over Cocker Puck
Puck hebben we opgehaald in Noord-Brabant. We zagen een advertentie op een internetverkoopsite. Met een foto van zwart-witte herdershondjes. Ze zagen er zo lief uit. We zijn meteen in de auto gestapt. Het adres waar we moesten zijn had een keurige ontvangstruimte. We kregen koffie en er werd gevraagd naar wat voor ’n soort hond we op zoek waren. We vertelden dat we op internet de zwart-witte hondjes hadden gezien. We wilden graag een reutje, omdat Jim vroeger thuis altijd mannetjeshonden had gehad. De fokker gaf aan dat van deze zwart-witte hondjes geen reutjes meer waren. Maar hij had nog wel twee andere nestjes met zwart-witte pups. Met een collega haalde hij vier hondjes op. Uit de vier hondjes kozen we Puck. Hij was zwart met een klein beetje wit. ‘Schimmelkleur’ heet dat. Heel anders dan de hondjes die we op de site hadden gezien. Maar Puck werd in Anne ’s armen gelegd en daar lag hij zo stil tegen haar aan, dat ze hem niet meer los kon laten.

Puck moest de eerste weken heel erg wennen. Hij heeft drie nachten lang gehuild in zijn mandje. Ook was hij erg bang. Voor alles eigenlijk. Als er een pan viel in de keuken, zat hij te bibberen achter de bank. En als de buurkinderen langskwamen, dook hij in de keuken weg. Op straat viel hij uit naar andere honden. We hebben er toen een hondengedragsdeskundige bij gehaald. Die legde uit dat Puck, die met twaalf weken bij ons kwam, als pup te weinig heeft meegemaakt. Dat kun je nooit meer goed krijgen. Puck is nu twee en we willen hem niet meer kwijt, maar we hebben er veel verdriet van dat hij zo bang is. Met honden op straat gaat het beter. Er zijn alleen veel dingen die we niet met hem kunnen doen. Zo kan hij niet mee naar onze familie met kleine kinderen. Hij plast daar dan in huis van angst. Dat is toch wel heel jammer. En voor hem is het niet leuk zo in angst te moeten leven.

Gezondheidsinformatie wordt verstrekt

De pup is gechipt en geregistreerd, ontwormd en ingeënt. Je krijgt een paspoort mee en kunt het chipregistratiebewijs inzien. De ouderdieren zijn getest op mogelijke gebreken en je krijgt die testresultaten te zien.

Een lieve en gezonde pup. Dat is wat de meeste pupkopers willen. Een goede fokker wil ook gezonde pups fokken. Hij doet er alles aan om te zorgen dat zijn pups gezond zijn. Daarom is er een paspoortje bij elke pup. In dat paspoortje kun je de entingen van de pup zien. Op zes, negen en twaalf weken wordt een pup ingeënt. Zo voorkom je nare ziekten als Parvo. Pups kunnen daarvan zo ziek worden, dat ze dood gaan. Ook ontwormen moet al vroeg. Een pup kan namelijk al heel jong wormen krijgen. Die kunnen zorgen dat hij zich niet goed kan ontwikkelen. Pups worden vaak al op twee, vier, zes en acht weken ontwormd.

Is er geen paspoortje, of alleen een (te) leeg paspoortje, dan is dat geen goed teken. De fokker heeft zich dan niet ingespannen om je pup een gezonde start te geven. Sinds 2013 is er nog een extra check op betrouwbaarheid van een fokker. Als je je pup haalt, moet deze namelijk een chip gekregen hebben. Dat is een klein identificatiemiddel dat onder de huid wordt aangebracht. Op die chip moet de fokker als eerste houder van de hond geregistreerd staan. De fokker heeft bij het chippen een chipregistratiebewijs gekregen. Dat moet hij je kunnen tonen.

Evenzo moet de fokker bewijs kunnen overleggen dat de ouderdieren van de pups getest zijn op mogelijke erfelijke gebreken. Helaas zijn er bij honden veel aandoeningen die erfelijk zijn. Gelukkig is er steeds meer bekend over welke honden vatbaar zijn voor welke aandoeningen. Een goede fokker weet waar zijn honden risico op zouden kunnen lopen. En hij laat ze daarop testen. Met een hond of oudercombinatie die een grote kans heeft een aandoening op pups over te dragen, wil je immers niet fokken.

De pups hebben schone ogen, oren, neusjes en achterkanten

Een schone pup duidt op een schone leefomgeving en goede gezondheid.

Sommige foute fokkers zeggen dat een snotneusje of een vieze achterkant hoort bij pups. Niets is minder waar. Gezonde pups zijn schoon. Daar zorgt de fokker, samen met de moederhond voor. De oogjes zijn schoon. De oren zijn schoon en stinken niet. De vacht ziet er goed uit. Het neusje is niet te droog en er komt geen vocht uit. Uiteraard zit er geen ontlasting op de achterkant of in de vacht van de hond. Bij een fokker in huis stinkt het niet.

Jasper over Labrador Max
Max was een fantastisch mooi pupje. Toen we hem ophaalden vonden we alles perfect aan hem. Het viel wel op dat er ontlasting in zijn vacht zat. ‘Normaal bij pups’ zei de fokker. Drie dagen later zaten we echter bij de dierenarts. Max had verschrikkelijke diarree. Zo erg dat het er als water uit kwam. Er zat zelfs bloed bij. De dierenarts zag meteen hoe ernstig het was. Bovendien hield hij Max apart van de andere dieren. Max had namelijk Parvo. Een heel besmettelijke ziekte. Hoewel het team van de dierenkliniek alles op alles heeft gezet, heeft Max het niet gehaald. Hij is maar drie dagen bij ons geweest. Maar we zijn er nog steeds kapot van. Vooral omdat Max gewoon nog in leven had kunnen zijn, als de fokker had gezorgd dat zijn entingen op tijd gegeven waren.

De pup gaat op zijn vroegst met zeven weken met je mee

Een fokker die eerder afstand doet van zijn pups overtreedt de wet en heeft meestal geen goede intenties.

Jonge pups hebben hun moeder nodig. Voor eten, voor warmte, voor verzorging. Zonder hun moeder voelen ze zich slecht en hebben ze een grotere kans om ziek te worden. Ze missen daarnaast een belangrijk deel van hun opvoeding. Daarom is bij wet bepaald dat een pup niet voor zeven weken van zijn moeder gescheiden mag worden.

Foute fokkers houden hiermee niet altijd rekening. Zij weten dat veel pupkopers hun pup jong willen kopen. Als de pup dan ook nog getransporteerd moet worden naar die pupkoper, hebben ze haast. Haast die ten koste gaat van de pup. Die wordt niet alleen te vroeg van zijn moeder weggerukt, maar ook op een lang transport gezet van Oost-Europa naar West-Europa. Een enorm trauma voor het jonge dier.

Sophie over Duitse Herder Finn
Finn heb ik in een opwelling meegenomen. Hij lag te bibberen in een achterbak bij de grens op een markt. Ik wist dat de verkoper fout was, maar ik kon mezelf niet tegenhouden. Ik heb hem gekocht voor 150 euro, in een deken gewikkeld en mee naar huis genomen. Omdat ik het niet vertrouwde, ben ik dezelfde dag naar de dierenarts gegaan. Daar moest Finn aan het infuus en onder een warmtelamp. De dierenarts schatte hem op zes weken. Zo jong en dan al zo veel ellende meegemaakt. Ik was geen beginnend hondenbezitter, maar achteraf heb ik mijzelf meerdere keren voor mijn kop geslagen dat ik die verkoper geld heb gegeven voor het mishandelen van dieren!

De pups groeien op in een schone huiselijke omgeving

Opgroeien in een rijke, huiselijke omgeving zorgt dat de pup zich kan ontwikkelen en kan wennen aan alles wat hij normaal moet gaan vinden.

Een goede fokker houdt de pups in huis. Hij wil namelijk dat zijn pups wennen aan alles wat ze later normaal moeten gaan vinden. En nu is daarvoor het moment. In de eerste levensweken kent een pup namelijk nog geen angst. Wennen aan nieuwe dingen gaat dan makkelijk. Als de pup ook maar voldoende rust krijgt. Na zeven weken gaat dat veranderen. De pup kent dan ook angst en wennen kan (en moet) nog steeds, maar gaat dan minder makkelijk.

Als jij je pup gaat kopen, tref je die dus in huis (of tuin) aan bij de fokker en zie je in huis bewijs dat de pups daar het grootste deel van de dag zijn. Zodat ze alle huiselijke geluiden, geuren en gebeurtenissen al vanaf hun levensstart meekrijgen. Dat is voor de moederhond ook wel zo fijn. Een donkere schuur is noch voor haar noch voor de pups een geschikte leefomgeving.

De moederhond is aanwezig bij de pups

Een moederhond voedt haar pups op en is erg belangrijk voor een goede start

Een moederhond vervult een ontzettend belangrijke rol in het leven van pups. Ze is hun voorbeeld, hun baken en hun opvoedster. Ze leert ze wat goed gedrag is. En ze geeft ze een veilig en vertrouwd gevoel. Bovendien zorgt ze er voor dat ze warm, schoon en gevoed zijn.

Foute fokkers willen een moederhond zo snel mogelijk weer een nest laten krijgen. Dat is slecht voor haar en slecht voor haar pups. Deze fokkers halen de moederhond zo snel mogelijk weg bij de pups. Ze is dan eerder weer inzetbaar voor de ‘productie’. Verschrikkelijk.

De moederhond moet dus aanwezig zijn bij de pups. Je kunt niet altijd controleren of moederhond en pups bij elkaar horen, maar kijk goed hoe ze op elkaar reageren. Als ze weinig tot geen interesse in elkaar tonen, is het misschien niet de moederhond die tijdens je bezoek bij de pups is gezet.

Damian en Sharon
Wij waren op zoek naar een Boomer pup. We kwamen uit bij een fokker niet ver bij ons vandaan. Toen we daar aankwamen, was er geen moederhond bij de pups. We vroegen of we de moederhond konden zien. De fokker was even weg en kwam terug met een hondje dat wel leek op de pups, maar dat alleen maar bij de deur naar buiten bleef staan, piepend. Alsof ze daar buiten een nest had. Ze keek niet eens naar de pups en deze niet naar haar. We zijn zonder pup naar huis gegaan. Dat was best lastig, omdat we zo graag een hondje wilde. Maar achteraf zijn we blij dat we bij deze fokker geen hond hebben gekocht.

De moederhond en pups zijn blij met je bezoek

De appel valt niet ver van de boom. Als de moederhond sociaal is, is de kans groter dat de pups dat ook zijn. Daarom is het belangrijk dat de honden open en vriendelijk reageren en het fijn vinden door je geaaid te worden.

Er is nog een reden waarom je de moederhond wilt zien. Veel gedrag van honden heeft namelijk een erfelijke component. Dat betekent dat wat je in de moeder ziet, je waarschijnlijk ook bij de pups gaat zien. Zie je een hond die hard blaft als je op bezoek komt? Dan is de kans groter dat de pups later ook gaan blaffen. Het kan erfelijk zijn, en het is het voorbeeld dat de pups zien.

Kijk daarom uit naar een moederhond die zich gedraagt zoals je zou willen dat jouw hond zich later ook gedraagt. Natuurlijk heb je zelf ook invloed op je pup. Jij voedt hem immers op dadelijk. Maar wat al vast ligt in het erfelijk pakket kun je niet altijd veranderen.

De fokker stelt je vragen over je woon-, leef- en gezinssituatie

Een goede fokker wil dat zijn pups goed terecht komen en zal je dus op geschiktheid als hondeneigenaar willen beoordelen.

Veel pupkopers vinden het raar dat de fokker vragen aan hen stelt. Of zelfs eisen. Toch is dat juist een goed teken. Een goede fokker geeft zijn pups immers niet zo maar aan iemand mee. Die wil zeker weten dat de honden een goed leven tegemoet gaan. Daarom wil hij van jou weten of je een goede hondenbezitter kan zijn. En of je weet waar je aan begint. Een hond is immers een lifestyle!

Een foute fokker heeft die zorg niet. Die vraagt je niets, maar probeert je juist over te halen deze hond te kopen. Misschien heeft hij zelfs een aantrekkelijke aanbieding voor je. Voor wasmachines, schoenen of auto’s kan dat wellicht interessant zijn.  Als het om een hond, een levend wezen en jouw kameraad voor de komende vijftien jaar gaat, dan is dat echter een reden om hard weg te rennen.