Een hond uit het buitenland

Wat is een buitenlandse hond?

Dé buitenlandse hond’ bestaat eigenlijk niet. Op verschillende manieren komen honden die geboren zijn in een ander land, naar Nederland:

• (Ras)honden worden geïmporteerd voor fokdoeleinden of vanwege hun eigenschappen.
• Pups worden (goedkoop en vaak in extreem slechte omstandigheden) gefokt in andere (Europese) landen en vervoerd naar Nederland om hier via diverse ‘uitgiftekanalen’ verkocht te worden.
• ‘Willekeurige’ honden worden door toeristen meegenomen omdat ze er een band mee hebben opgebouwd.
• Jonge en oudere honden worden via organisaties geïmporteerd uit bijvoorbeeld Zuid- of Oost-Europa om als ‘buitenlandse hond’ een (nieuwe) mand in Nederland te vinden.

Meestal wordt de laatste groep bedoeld als men spreekt over ‘buitenlandse honden’.

Toename aantal buitenlandse honden in Nederland

Het is populair om een ‘buitenlandse hond’ te hebben. De marketing voor buitenlandse honden en de negatieve berichten over ‘rashonden’ spelen vermoedelijk ook een rol. Maar ook andere veranderingen, zoals het vaker herplaatsen van honden via internetverkoopkanalen, waardoor minder honden naar asielen gaan. En een toename van het aantal honden in het asiel dat van oorsprong van een vechtras- of type is. Hierdoor zoeken mensen minder snel hun weg naar het asiel en vaker naar organisaties die buitenlandse honden naar Nederland halen.

Verschillende achtergronden

In het land van herkomst kan de ‘buitenlandse hond’ verschillende achtergronden hebben:

• Het was een gezinshond, die ooit een eigenaar had, maar daardoor is afgestaan/ gedumpt. Vaak heeft een gezinshond in het buitenland een vrijer leven gehad dan honden in Nederland hebben. Ze worden niet altijd onder toezicht of opgesloten gehouden. Naast de hond die als huisdier wordt gehouden, zijn er honden die als werkdier worden ingezet (bijvoorbeeld voor de jacht of als hoeder van vee).
• Het was een gemeenschapshond, een hond die geen ‘vaste’ eigenaar heeft gehad, maar die in een bepaalde gemeenschap heeft verkeerd en daardoor soms ook gevoerd werd.
• Het was een verwilderde hond die zich wellicht met voedsel(resten) van mensen voedde, maar waarvoor niemand enige verantwoordelijkheid heeft gevoeld en die nauwelijks contact heeft gehad met mensen.

Wanneer er over een ‘buitenlandse hond’ gesproken wordt, wordt er meestal geen onderscheid gemaakt naar achtergrond. Toch is het verschil wel belangrijk. Zowel voor de aanpak van problematiek ter plaatse als bij het naar Nederland halen van buitenlandse honden

Kanttekeningen 

Er zijn in Nederland meer dan honderd organisaties actief die zich met buitenlandse honden bezighouden. Een groot deel daarvan haalt (ook) honden naar Nederland. Helaas zijn er indicaties dat in dat proces soms onvoldoende wordt gekeken of een hond in Nederland goed kan aarden en of de eigenaar/het gezin waarin de hond terecht komt voldoende past bij de hond en wat de hond nodig heeft.

Een individuele hond is soms niet gebaat bij plaatsing in Nederland. Hij is gered uit de situatie waarin hij verbleef, maar leeft soms een leven in angst in ons drukke land waarvan hij de gebruiken en omgeving niet kent. Een hond die erg angstig is, een hond die ziek is, een hond die gewend is vrij te mogen jagen, is niet altijd beter af met een transport naar een ander land.

Teleurstelling

Een plaatsing kan in zulke gevallen op een teleurstelling uitlopen. Dat is slecht voor de hond en soms ook voor de eigenaar en zijn omgeving. Zo zijn er gevallen bekend waarbij een buitenlandse hond wegloopt van huis, omdat hij gewend is te zwerven, en binnen een paar dagen doodgereden wordt. En gevallen waar de hond de kinderen bijt omdat hij bang is, of de kat, omdat hij gewend is te jagen.

Angst en ziekten

Onderzoek uit 2011 van de Koninklijke Hondenbescherming geeft indicaties dat honden die door organisaties naar Nederland gehaald worden, tot vier keer angstiger zijn voor kinderen, volwassenen, verkeer en nieuwe situaties dan honden die in Nederland als pup zijn aangeschaft of uit het asiel komen. Een leven in angst is voor niemand goed. Ook weglopen lijkt aanzienlijk vaker bij deze honden voor te komen.

De Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD) waarschuwt ook voor ziekten (Filaria, Leishmania of Rabiës bijvoorbeeld) die de honden wellicht kunnen importeren. 

Hoewel het dus een nobel streven is om een hond een beter leven te geven, gaat er nog wel eens wat mis bij het plaatsen van de honden in Nederland. Overigens zijn er ook organisaties die de selectie van de honden en de plaatsing zeer zorgvuldig en goed uitvoeren.

Betrouwbare stichtingen

Stray Animal Foundation Platform richt zich volledig op honden (en katten) uit het buitenland. Op de website van deze stichting staat een lijstje met punten waarop je moet letten om zelf te beoordelen of een stichting op een goede manier werkt.