Cursusverplichting en landelijke registratie om bijtincidenten terug te dringen

Hondenbezit kan en moét een meerwaarde zijn. Een meerwaarde voor de hond, de hondenbaas en …de samenleving. Vaak is het dat ook. Helaas wordt ons land echter regelmatig opgeschrikt door een ernstig bijtincident, waarbij mens en dier zwaar worden verwond. Dit leidt tot een aangetast gevoel van veiligheid in de publieke ruimte, tot grote trauma’s bij hondenbezitters en hun honden, wanneer deze het incident overleven. Ook getuigen van deze nare incidenten kunnen trauma’s oplopen. De meldingen van bijtincidenten in de media nemen toe en hierdoor wordt het gevoel van veiligheid van de burger beïnvloed.

zaterdag 18 juni 2022

In het kader van het terugdringen c.q. verminderen van het aantal bijtincidenten ziet de Koninklijke Hondenbescherming de volgende mogelijkheden.

Verplichte pre-aanschaf cursus

Om gevaarlijke situaties en om bijtincidenten te voorkomen, is de Koninklijke Hondenbescherming een groot voorstander van een verplichte pre-aanschafcursus voor alle toekomstige hondenbezitters, dus nog vóór de hond in huis is. Met een zogenoemde pre-aanschaf cursus, wordt het een toekomstige hondenbezitter duidelijk dat de aanschaf van een hond meer is dan het in huis halen van ‘iets leuks of gezelligs’ of zelfs een ‘statussymbool’. Honden vragen en verdienen kennis en vaardigheid van hun houder. We vinden het bijvoorbeeld ook vanzelfsprekend dat iemand eerst op les gaat en zijn rijbewijs haalt, voordat hij met een auto aan het verkeer gaat deelnemen. Met een hond begeeft een houder zich ook in het maatschappelijk verkeer. Een cursus voor toekomstig hondenbezitters zou daarom net zo vanzelfsprekend moeten zijn. Een verplichte cursus geeft inzicht in wat een hond eigenlijk voor een dier is en welke verzorging hij nodig heeft. Meer kennis bij de houder van een hond kan bijtincidenten voorkomen en zodoende bijdragen aan de algehele veiligheid op straat. Iedere houder van welk type hond dan ook zou verplicht op cursus moeten.

Centrale registratie van bijtincidenten om preventie aanpak te realiseren

Om bijtincidenten tegen te gaan, is goede informatie over de achtergrond van de incidenten onontbeerlijk. Daarop kan immers beleid worden gerealiseerd. Een mooie eerste stap zou een uniforme landelijke databank zijn waarin de (ernstige) bijtincidenten worden geregistreerd, waarbij ook het type hond en de eventuele achtergrond/herkomst van de hond worden geregistreerd. Zonder deze registratie is het uitermate ingewikkeld feiten en emoties rondom bijtincidenten onafhankelijk van elkaar te bezien. 

Gemeentelijk meldpunt gevaarlijke honden

Hoe eerder problemen met houders van honden inzichtelijk worden, hoe beter. Bij veel (ernstige) bijtincidenten zijn al lang signalen waargenomen door de buurt. Denk aan honden die regelmatig loslopen zonder de eigenaar of aan ernstige blafoverlast. Het is van belang om zicht te krijgen op beginnende problemen op lokaal (gemeentelijk) niveau. Een laagdrempelig meldpunt gevaarlijke honden, maakt een vroege signalering en een effectieve aanpak mogelijk. Er zijn al gemeenten, zoals Rotterdam, Dordrecht, Deventer en Zutphen, die zo’n laagdrempelig meldpunt hebben ingesteld.

Inzet gedragsdeskundigen bij aanpak agressieve honden

Gemeenten kunnen vermeende gevaarlijke honden aan banden leggen door middel van een aanlijn- en muilkorfgebod voor de hond. Daarnaast zou de Hondenbescherming echter graag zien dat de eigenaar van de bijtende hond verplichte begeleiding krijgt van een gedragsdeskundige om herhaling te voorkomen. Het zou daarom mooi zijn als deze mogelijkheid in de Algemeen Plaatselijke Verordening (APV) van gemeenten wordt opgenomen. Gedragsdeskundigen (-therapeuten) opereren immers in de frontlinie als het aankomt op gedragsproblemen bij honden. 

Landelijke werking van een aanlijn- en muilkorfgebod

Voor een effectief sluitend beleid zou het eventuele opgelegde aanlijn- en muilkorfgebod landelijke werking moeten hebben. De werking van een opgelegde aanlijn- en muilkorfverplichting is thans beperkt tot het grondgebied van de betreffende gemeente. Het is in de praktijk dus mogelijk dat een hond die in de ene gemeente een aanlijn- en muilkorfgebod heeft, buiten de gemeentegrenzen straffeloos zonder muilkorf los mag lopen. Dat levert uiteraard onaanvaardbare risico’s op. Een landelijk geldende aanlijn- en muilkorfverplichting kan dit soort risico’s voorkomen.